Анамның жалғыз ғана көзі бар еді. Оны жек көретін едім...Себебі көзінің жоқтығы мені қатты ұялтатын. 
Жанұямызды асырау үшін мектепте асшылық қызметін атқаратын.
Бір күні, мектепте жүргенімде анам халімді сұрауға келді.
Жерге кіріп кете жаздадым. Ол маған қалай ғана осылай жасайды?
Оны көрмегендей болдым. Оған жақтырмай қарадым да сол жерден қашып кеттім.
Ертесі күн сыныптастарымның бірі:“Ееее, анаңның жалғыз ғана көзі бар екен ғой!”,- деді
Кірерге тесік таппадым. Және анамның жоқ болуын қаладым
Сол себептен оны көргенімде былай дедім “Мені күлкілі халге түсіргеніңше, өлгенің жақсы!!!”
Aнам жауап қатпады
Айтқандарым туралы бір секунд та ойланбадым, себебі қатты ашулы едім.
Оның халі мені қызықтырмады.
Оның үйде тұрмауын қаладым... 
Көп дайындалып, Сингапурға оқуға түстім 
Кейін үйленіп, өзіме жеке үй сатып алдым. Балаларым болды және бақытты едім.
Бір күні анам үйіме келді. Қанша жыл мені көрмеген және немерелерін танымап еді. 
Есіктің алдында тұрғанында баларым оған қарап күлді.
Оған “Үйіме келіп баларымды неге қорқытасың?! ТЕЗ КЕТ МЫНА ЖЕРДЕН!” деп айқайладым. 
Анам жай ғана “Кешіріңіздер, адресті шатастырып алыппын” деді де, тез арада кетіп қалды.
Бір күні мектептен түлектерді жиналысқа шақырту туралы хат алдым.
Әйеліме “іс сапармен кетіп бара жатырмын” деп өтірік айттым.
Түлектер жиналысынан кейін не болып жатқанын білгім келіп, ескі үйге бардым. 
Көршілерім анамның өлгендігін айтты
Ол үшін ешқандай да қайғырмадым.
Маған берілсін деп қалдырған хатты алдым.
“Ең сүйікті ұлым, әрқашанда бір өзіңді 
ойлаймын...
Сингапурға келіп балаларыңды қорқытқаным үшін кешірім сұраймын.
Түлектер күніне келеді деп қатты қуанып едім.
Бірақ сені көру үшін мына жатақтан тұра алам ба, жоқ па білмеймін. 
Сен өсіп келе жатқаныңда сенің әрқашанда ұялып жүруіңе себепші   болғаным үшін кешірім сұраймын.
Білесің бе... Сен кішкентай кезіңде жол апатына ұшырап едің және сол кезде бір көзіңнен айырылдың. 
Ана ретінде сенің жалғыз көзбен өсуіңе шыдай алмадым.
Осы себептен саған өз көзімді бердім...
Сол көзбен менің орныма көреді деп қатты мақтанатын едім.
Саған деген шын сүйіспеншілігіммен...
Анаң...
*****************
I hated her... she was such an embarrassment.
She cooked for students & teachers to support the family.
There was this one day during elementary school where my mom came to say hello to me. 
I was so embarrassed.How could she do this to me?! 
I ignored her, threw her a hateful look and ran out.
The next day at school one of my classmates said,"EEEE, your mom only has one eye!" 
I wanted to bury myself.I also wanted my mom to just disappear.
So I confronted her that day and said, " If you're only gonna make me a laughing stock, why don't you just die?!!!" 
My mom did not respond!!!
I didn't even stop to think for a second about what I had said, because I was full of anger. 
I was oblivious to her feelings… 
I wanted out of that