Հայ աղջիկ աննման
Չկայ դեմքիդ հայի նշան:
Աչքերդ նաիրեան,
Լցուել են օտարութեամբ:

Օտար դաշտերի մէջ փնտրում եմ
Ուր է ծաղիկն իմ հայկական
Բայց քամին արդէն տանում է,
Նրանց բուրմունքը Նաիրեան

Դէ զարթնեք ՀԱՅ ՄԱՅՐԵՐ,
Մի թողնեք, որ նրանք կորչեն
Դէ սթափուեք, հայ հայրեր,
Ձեր խրատներին նրանք կարոտ են:

Նրանց հոգին դեռ շատ փխրուն է
Մի նոր բացուած ծաղկի նման
Քամու ուժից նրանք շեղւում են
Մի անորոշ բարձրութեամբ

Հայ աղջիկ Նաիրեան
Եթէ ես քեզ մի օր տեսնեմ
Սև մազերդ ծածկուած
Գուցէ ես քեզ չճանաչեմ

Բայց քո հոգին ես հասկանում եմ
Չունի աշխարհը քեզ նման
Ես քո աչքերի մէջ տենում եմ
Իմ մանուշակը Հայկական:

Քեզ եմ ես փնտրում իմ հայ աղջիկ,
Քեզ եմ ես փնտրում
Քեզ եմ ես փնտրում իմ հայ աղջիկ,

Փնտրում եմ, փնտրում եմ