Τρέχει η ζωή όμως λείπεις εσύ
κι ούτε ξέρω γιατί και πώς
λείπεις εσύ η πληγή μου κρυφή
κι εγώ λιώνω ζεστός πηλός
πριν πεις το γεια
πριν χορτάσεις φιλιά
δεν αντέχεται ο χωρισμός...

Αχ, να `σουν αλλιώς
αλλιώς απ’ ό,τι σε έχει φτιάξει ο Θεός
ο δρόμος της καρδιάς σου να `ταν ανοιχτός
ναι, να `σουν αλλιώς
στου έρωτα το τέλος να `σουν ουρανός
κι ο πόθος σου για μένα να `ταν ζωντανός.

Πέφτει η σιωπή κι ούτε μία ευχή
κι ούτε ένα άστρο για οδηγός
κι αν σ’ αγαπώ, κι αν φωνάζω καιρό
πια δε βλέπω κανένα φως
πριν πεις το γεια
πριν χορτάσεις φιλιά
δεν αντέχεται ο χωρισμός. . .

Αχ, να `σουν αλλιώς
αλλιώς απ’ ό,τι σε έχει φτιάξει ο Θεός
ο δρόμος της καρδιάς σου να `ταν ανοιχτός
ναι, να `σουν αλλιώς
στου έρωτα το τέλος να `σουν ουρανός
κι ο πόθος σου για μένα να `ταν ζωντανός.