«Зачарованная»
(И.Лученок - Г.Буравкин)

Патухаюць, цямнеюць высi,
Зоркi yспыхваюць над сiнявой.
Да пляча майго прытулiся 
Залатою сваёй галавой. 
Чуеш вецер i чуеш вечар, 
Чуеш цiха шапоча сад. 
На твае худзенькiя плечы, 
Асыпае ноч зорапад. 

Гэта я з табой вечарую, 
Туманамi цябе я чарую. 
Васiлькоў шапатлiваю моваю, 
Зачароўваю, зачароўваю,
Закалыхваю я цябе... 

I ад рук няўмелых, нясмелых, 
Не схаваешся ты нiдзе,
Поўня белая, яблыкам спелым, 
На далонi твае ўпадзе.
Ты шапнеш мне адчайныя словы, 
Што шаптаў табе ўчора я, 
Вечаровая, зачарованая, 
Закалыханая мая. 

Гэта я з табой вечарую, 
Туманамi цябе я чарую. 
Васiлькоў шапатлiваю моваю, 
Зачароўваю, зачароўваю,
Закалыхваю я цябе...