На старажытнай крывіцкай зямлі
Сярод лясоў і балот
Жахлівыя злосныя тролі жылі
І жэрлі мясцовы народ.
Людзі баяліся, дома хаваліся
Ў той час, калі месяц на небе з'яўляўся.
І падарожнік, які заблукаў уначы, 
Дахаты ужо не вяртаўся.

Годы праходзілі, людзей ўсё меншала.
Ўсё наваколле ў жаху жыло.
Троляў праклятых 
(каб іх Пярун узяў!)
Ніякага сродка забіць не было.
Рыцары мужныя, волаты дужыя,
Дзе вы бадзяліся, дзе вы былі?
Каб толькі ведалі вы, колькі год
Людзі ў роспачы й страху 
Без вас пражылі.