Раненька-рана

Сонейка ўстало,

Сонца краснае.

А ў маіх вачах

Ночка цёмненька

Светлым днём.

Ночка цёмненька,

Дзевачка мая

Замуж за мяне не ідзе.

Замуж не ідзе,

Бо няма ў мяне

Ні кала няма, ні двара.

Нічога няма,

Акрамя каня,

Акрамя каня вернага.

Я сядлаў каня,

I праз цёмны лес

Да ведзьмы старой ехаў я,

Да ведзьмы старой...

Тая кажа мне:

"Злата дам табе за каня."

У мяне цяпер

Лепшы дом ў сяле,

Повен двор дабра,

Прыгожа жана.

Прыгожа жана,

А дабра няма.

Коню ж ты мой конь,

Я цябе прадаў.