Кешеги сезимди алыс жака калдырсам
Камаудагы журекти бостандыкка шыгарсам
Жаксы болатын еди умыткын енди мени
Бурында унайтын еди мени шын суйем дегени
Алайда махаббат калмайды бурынгыша
Сезимин тапталады сен оган унамасан
Минезимиз еки турли арамызда биик тау
Жибермейтин едим сени болмаганда кырсыктау
Кырсыктау минезин одан калса кокирексин
Журектен шыккан создерди журегинмен тусинерсин
Себеби сезесин жана бакыт табарынды
Акырындап адап бас арбир басар кадамынды
Омиримнин жартысы булингенин каламаймын
Сени еркине жиберип жалгыздыкта калгандаймын 
Иа мойындаймын саган тиреу болалмаймын
Сенин суйгенин катал иа жаным мен сондаймын

Қайырмасы

Махаббат кинайды мени журегин мен деп соксын
Мен сени суйгенмен сен мени суйген жоксын
Енди болса кулимдеп ыржиып маган карайсын
Журегимди жараладын ендеше жаным жарайсын

Бул жалганда сен менiн, арманым болдын асылым,
Ойлаумен ар кунiм оттi, озндi менин гашыгым,
Kундерiм оттi конiлсiз курсиндiм терен ойланып,
Суйгенiн барын бiлсемде ойлауды мен еш коймадым
Жеткiзе алмай сезiмдi, Журегм менiн езiлди
Жеткiзейiн мен саган журекте тунган сезмдi
Угыншы ендi сырымды Кинамай менiн жанымды,
Кабыл алшы созмдi, угынсан егер сезмдi
Сыйлар едiм мен саган, тым ерекше сезмдi,
Коштасатын кез келгенде журегим менин езилди
Кимастыкпен карадым сенин нурлы жузине
Енди барин ойланамын жалгыздыкта курсине
Сени суйдим расында сен билмедин басында
Мен киналып жургенде бир келмедин касыма
Гашык болдым сезимине мумкин кою касына
Мумкин сенин келбетине манги болшы касымда