Қимадым қоштасқанда жанарыңды,
Мұң шолды-ау сол бiр сәтте қабағымды,
Түбiнен жүрегiмнiң толғап шығып,
Бiр өксiк жумалады тамағымды.
Қарақат көздерiңе қарай бердiм,
Қызығы сол ма дедiм дүниенiң,
Күйдiрер көлеңкелi өзегiмдi,
Махаббат неге сонша ыстық едi.

Қайырмасы:
Жұлдызым шарқыраған аспанымдағы сен,
Жарқ етiп жоқ болдың ғой
Қасқағымда, қасқағымда.
Жарқыраған өзiңдi қалай табам?
Жұлдызға жете алдым ба мен аңсаған,
Белгiсiз жан, мен аңсаған, белгiсiз жан.

Бақтарды сен екеумiз аралаған,
Бозартып тастап кеттiң неге маған,
Жұлдызды секiлденiп шалқай ұшқан,
Жете алмай қала бердiм жаным саған.
Сәулесi айдан түсiп аймалаған,
Көзiңдi қарағым-ау қайдан табам,
Сүйгеннiң сүйiктiсi болатындай,
Бақытқа ие болар қандай адам?

Қайырмасы: