Шалықтағанда жайықтай кеуді
Тербелеуші едік қайықтай гүлде
Баріне өзін қінәләсін деп
Жанымау мені айыптай берме
Бұл тағдыр бізді жулдырлағанда
Тек журегінде орнын калған ба
Куй кешіп турам куйіп кетердей 
Сол сатте бізге кол булғағандай

Сен едін менін көрікті ләйлім
Куанышымды женіпті кайғым
Мажнуннін суйген махаббатымдай 
жаркыным менде сені умытпаймын

Жазылмай жүрек жарасыз жырдан
Жастағым өтіп барасын жылдам
Қоштасып тұрып өзінді корген
Көзінін молдір карашығынан
Айрылдым канша мумкіндіктерден
Шығасын мнын мумкіндік бекен?
Кайтадан енді ашалмаймыз-ау
Өткен кундердін кулпылды өткенін