1. Там за рэчкай, за ракой// не дужа глыбокай 
Ды нямала ў берагах// ў берагах шырокай 

2. Войска лютае татар// пачало спыняцца 
Каб літве пашкодзіць// да ракі прабрацца 

3. Міхал Глінскі бачыў// мост ужо гатовы 
Да літвы прамовіў// гэтакія словы: 

4. “Каб Айчыну-маці// мужна ратавалі 
Ды татараў лютых// мужна ваявалі!” 

5. Нашы як ударылі// раптам на татараў 
Звон і гром нясецца// неба ліецца жарам 

6. Там з атрадам Глінскі// ўласным прытаіўся 
Ад падстрэлу другі конь// пад ім заваліўся 

7. Ён на іншага ўскачыў// не зважаў ні мала 
Так як гетману і ўсім// рыцарам прыстала 

8. Там паганцаў навакол// хутка акружылі 
Ды як пруцце шэрагам// шэрагам зкасілі 

9. Прэч татары пабеглі// хто як уцякае 
А літва імчыцца ўслед// смела даганяе 

10. Ды сячэ ў хрыбты ім б’е// дзіды запускае 
Кроў хлюпоча, ліецца// па траве сплывае 

11. Гук і крык над полем// па лясных разлогах 
Поўна трупаў у рацэ// па шляхах-дарогах 

12. Так Літва татараў// біла мардавала 
Аж да Цапры да ракі// да ракі загнала