Эй, гузель, Къырым! 

Алуштадан эскен ельчик юзюме урды, 

Балалыгъым кечкен эвге козьлерим тюшти. 

Мен бу ерде яшалмадым, яшлыгъыма тоялмадым, 

Ватаныма асрет олдым, эй гузель Къырым! 

Кезе-кезе тоялмадым, 

Чокъ ерлерни коралмадым. 

Насыл гузель ватанымсынъ, 

Сен гузель Къырым! 

Багъчаларынъ, мейвалырынъ бал иле шербет. 

Сувларынъны иче-иче тоялмадым мен. 

Ешиль дагълар кульду манъа, къайтып кельди татар санъа, 

Къучагъыны ач сен манъа, эй гузель Къырым! 

Мен бу ерде яшалмадым, 

Яшлыгъыма тоялмадым, 

Ватаныма асрет олдым, 

Эй гузель Къырым! 

Юрдим сенинъ ёлларында севе-севе мен, 

Ватанымда яшамагъа пек истерим мен, 

Алып кельдим селям санъа, санъа асрет миллетимден 

Къучагъыны ач сен манъа, эй гузель Къырым! 

Мен бу ерде яшалмадым, 

Яшлыгъыма тоялмадым, 

Ватаныма асрет олдым, 

Эй гузель Къырым! 

Бала-чагъа Ватаным деп, козьяшын тёке, 

Къартларымыз эллин джайып, дувалар эте. 

Мен бу ерде яшалмадым, яшлыгъыма тоялмадым, 

Ватаныма асрет олдым, эй гузель Къырым!