Գարուն է եկել, 
Գարուն է բացվել,
Իմ մարած սրտին
Տանտեր է դարձել։
Ա՜խ քանի տարի 

Ես գարուն չէի տեսել։
Գարուն է բացվել
Իմ մարած սրտին...
Ու արևոտ ժպիտով
Վաղ ձնհալ է խոստացել։

Ո՞վ էր, որ գարնան հետ
Ձայն էր տալիս ու հրաշք էր ուզում։
Մենք ենք, որ անցնելիս
Լուռ ենք անցնում, բայց գարուն ենք սպասում
Ու մի օր...

Անշարժ պառավն այնքան մնաց
Սառույց կապեց հոգին։
Աստվա՜ծ, ես ի՞նչ կանեի, եթե
Գարունն անցներ կողքիս։
Ջուր դառնամ, ջրվեժ կազմեմ
Ու թափ առնեմ վազեմ,
Թափ առնեմ ու ներս լցվեմ,
Գետ դառնամ, հոսեմ։

Ո՞վ էր, որ գարնան հետ
Ձայն էր տալիս ու հրաշք էր ուզում։
Մենք ենք, որ անցնելիս
Լուռ ենք անցնում, բայց գարուն ենք սպասում
Ու մի օր...