Απο που ν΄ αρχισω
νιωθω πιο ευαλωτη απο ποτε
δε θα σου δακρυσω
κι ουτε ειμαι η ιδια οπως καποτε ..

Να ζησω ετσι πως
ο θανατος αργος
κ μπαινοβγαινεις σαν τν κλεφτη στο κορμι μου..
πως, και ερωτας και εχθρος
θυμαμαι ειπες πως
δν εχεις νιωσει μ καμια οπως μαζι μου..

Παραμυθιαζομαι,
ξερω πολυ καλα τι θα συμβει
κ ουτε που νοιαζομαι
θελω μαζι να μας βρει το πρωι..
Παραμυθιαζομαι
μιας νυχτας ονειρα εγω και εσυ..

Απο που να αρχισω
μεθυσε το σωμα μου οσο ποτε
δεν θα σου δακρυσω
χανομαι στα χερια σου αντρα δειλε..