РАДЖАЦЬ САБОЮ ПЕРАМОГI ВОЛЮ

Раджаць сабою перамогi волю,
Насiць пыл гневу, сыпаць жах у вочы;
Прабiць гнiлыя асновы,
Ядро знайсцi ў самiм сабе.

Псiхалогiяй i сутнасцю Пераможцы,
Нардычнай крыві вышынёю,
Вiхрамi Паўночных Вектараў
Выкiнуць разважаннi-сумненнi.

Гальдрастафу-попелу аддаць пачуццi,
Архетыпам кiнуць сына смех.
Арэолаў iскрамі касмiчных
Падняцца ў зоркавы Iрмiнсуль…

Кап’ём Светабудовы, кап’ём Лёсу i Смерцi,
Спiральным Агнём праз Светы – у далеч мроі.
Магiчным заклёнам, канцэнтрацыяй волі,
Ведамi Арыйскага Мiфу.

Раса праз нашу кроў
Адчыняе дзверы Чорнага Сонца.
Дванаццацi рунам прысвечаны мы.
Заламі-сутарэннямі-таямнiцамi-пакоямi,
Палацамi-праходамi-тунэлямi-пячорамi.

Вечным палётам Арла застыць,
Падрывам шаленства, тронам духу.
Заставацца першым, у адхіленні адзiнокiм,
У маўклівых пошуках самога сябе.

Скрозь атмасферу цэнтрабежных
Субстанцый бязмежных –
У халодны i вечны Космас
Галактык-планет-камет.

Загартаваным у душных думках
Зрабiцца нерэальнасцю, зрабiцца мiфам,
Разбiцца тысячамi стрэл
Энергетычных палюсоў.

Палiць i рушыць сцены сляпых
Вандала-штурмам, нацiска-напорам;
Раджаць сабою новае i вечнае
На скрыжаваннях нардычных філасофій.

Характарам застылых прастораў,
Крумкача-поклiчам у начным тумане,
Абрэзкамi антыматэрыi ледзяных акордаў,
Эрылямi абшару крыніц астральных.

Прарадзiмай тысяч непрытомных дзён,
Безадваротным молата-расколам
ВогнеКола-паварота Зямной восі,
Чаканнем у манументах Памяцi…

Мой Гонар – гэта Вернасць
Старым i новым Багам Белай расы –
Heil Wotan!
Heil H.!