1. Санаулы күндер қалды үйленіп үй болуға
Басқа жан бақыт болып басыма кеп қонуда
Армандадым өзіңді бір болар деп өзіме
Неде болса бас тартайын саған деген сезімнен
Саған деген сезімім сол мектептен басталды
Кейітсенде кезектерде сүймедім сенен басқаны
Өтті күндер сезімім балалықпен біліңбей
Сенсіз таңдар атқыздым бір сәт көзім іліңбей
Сен үшін сол балалықтан ернім қанға боялды
Тырыссамда ұмытуға қайта сезім ояңды
Қала бердің жүрегімде жылдар өтіп жаралы
Сол күндері мектептің сағым болып барады
Көз алдымнан кетпейді көк толқындай шаштарын
Байқамадым өзіннен сұлулығын басқаның
Өтіп кетті қас қағым он бір жылдық мектебім
Қоңырау кеп соғылды соңы жетіп көктемнің
Бір өзіңе айта алмадым сезімімді көңілден
Бір сәт естен шығармадым түңілсемде өмірден
Соңғы кеште сезімімді қос жанардан байқамадың
Жүрек қысып сезімді менде саған айта алмадым
Өкінемін қателікке сол кештегі сәттерге
Күйіктеніп жаза бердім сезімімді дәптерге
Өкінетін бір нәрсе айтылмаған сол сезім
Арамызды алыстатты қателігі сол кездің

Сүйе алмай кеткен армансын неткен
Қол жетпеді өзіңе
Өтседе жылдар жанымды ұғар
Өзіңсін жаным өзіңсін...

2. Мектептіде аяқтап жаңа өмірге аяқ бастық
Жолын болып тaпсырдың оқуғада аяқ асты
Тағдырымыз шешіліп жолдарымыз бөліңді
Қоштастым мен өзінмен мұң басып сол көңілді
Қол бұлғадың кете бардың сонау алыс қалаға
Демалысқа кеш оралдың жылдар салып араға
Бас қостық достармен жаз аяғы кештерде
Көп ұзамай шақырылдым екі жылдық әскерге
Ақыр соңы ашып айттым бірақта тым кеш еді
Аяқ асты желге ұшты өткен жылдар кешегі
Тапсаңда өз бақытынды мені жаным ұмытпассын
Бар себебі өзіңсін көзден аққан ыстық жастын
Сол жылдардың қайта оралып келмейтіні белгілі
Маған айтқан әр сөзіннің жүрегімде қалды үні
Екі жылда өте шықты сол жылдарға жыл қосып
Бір өзімді күте алмадың келер күні жол тосып
Қалдым сенен кешігіп бастарымыз қосылмай
Бір өзіңді сүйе алмадым қателіктен осылай
Сен таптың өз бақытынды мен таптым өз бакытымды
Бар сырымды сөз еттім саған арнап уақытымды!