ՀԱՅՐԵՆԻՔ - ԱՇՈՏ ԳՐԱՇԻ

Սարերդ ծաղկել, ձորերդ ծաղկել,
Զմրուխտ գարունքի շողեր են հագել,
Գարնան ճամբով ես գնում երջանիկ,
Անուշ հայրենիք, քնքուշ հայրենիք:

Վարդերը գարնան շուրթերը վառման,
Խօսում են մեզ հետ սիրով անսահման,
- Քեզմով ենք միայն զուարթ, երջանիկ,
Անուշ հայրենիք, քնքուշ հայրենիք:

Արտերդ լիքն էն ցորենի բերքով,
Լոյս արտոյտների հայրենի երգով,
Բերքով երջանիկ, երգով երջանիկ,
Անուշ հայրենիք, քնքուշ հայրենիք:

Ես էլ մի հասկ եմ քո կեանքի արտում,
Սիրտս՝ մի արտոյտ, քեզ գովք է կարդում,
Քեզմով է միայն որդիդ երջանիկ,
Անուշ հայրենիք, քնքուշ հայրենիք: