Таңга хәтле тагын тынды дөнья,
бер тавыш юк, сүнгән утлар да,
тик кайдадыр ялгыз гармун гына
моңнар түгеп йөри урамда.

Бер китә ул кырлар кочагына,
бер әйләнеп кайта яңадан,
ул кемнедер эзли караңгыда,
тик табалмый кебек ул һаман.

Кырдан рәхәт төнге салкын килә,
алмагачтан чәчәк сибелә,
син яшермә, кем соң кирәк сиңа,
яшь гармунчы, әйтче син безгә.

Еракта да булмас бәлки ул кыз,
ник әйтмисең кемне эзлисең,
ник төн буе син йөрисең ялгыз,
ник кызларга йокы бирмисең?..