Гукоча ў ночы цягнiк
Я еду ўсе далей у цемру
Вось горад з'явiўся i знiк
І я ужо ня ведвю дзе мы.

Здаецца вось-вось і прыпынак,
Дык не, памыліўся я зноў
Стаміўся я, дзе адпачынак?
Дзе гоман маіх гарадоў?

Бадзянне, блуканне ў ночы!
Няўжо я не ўбачу прамень?!
Няужо не адкрыем мы вочы?!
Няўжо мы не устанем з кален?!

Дык нешта ўсе цемна ды цемна!
Калі мы асветлімся зноў?
Калі закрычым у голас поўны,
Сярод беларускіх бароў?

Цягнік усе далей і далей
Ад роднай старонкі маей
Якую мы усе паважаем,
Хоць зараз яна і усне.

Бадзянне, блуканне ў ночы!
Няўжо я не ўбачу прамень?!
Няужо не адкрыем мы вочы?!
Няўжо мы не устанем з кален?!