Кароткачасовы дождж зацягнуўся на колькі год. 
Цяжкія чорныя хмары плывуць з тэрыторыі ўсходу. 
Падхапіць чароўную дрэнь і перастаць быць 
Чалавекам, 
Якому баліць… 
Далей – вада. Мокрыя твары й рукі. І сьцены. 
Калі нешта ня так – парві свае вены. 
Але гэта ня выйсьце, бо выйсьця няма, ёсьць нагода, 
З гэтай нагоды танкі йдуць на ўсход! 

Гэтыя сьцены. Брудная вада. 
Гэта ня трэба. Брудная вада. 
Гэтае неба. Задушы мяне небам. 
Брудная вада. 

Мне ня выпіць столькі, бо я амаль цьвярозы. 
Зрухі ў патрэбным кірунку, неўнармаваныя позы. 
Гэты дождж маляваў псыхічнахворы мастак, 
Кубачак гарбаты? – Так, так. [bad word]  [bad word]  
Я чалавек невядомай пароды – 
Такія правілы этыкету, такая мода. 
Шэрыя шыбы. Шэрыя. Шэрыя кроплі. 
І цалкам прыстойныя, шэрыя, ціхія воплі. 

І гэта ня выйсьце, бо выйсьця няма, а ёсьць голад. 
З раніцы кепска, патрэбны ўкол / 
Ад розуму. 
Як права на сьмерць, як лекі ад болю… 
Дайце мне волю!.. 
Я сабе гэта больш не дазволю!.. 
Не паі мяне болей 
Бруднай вадою!!