Մարտին Ահարոնյան - Սուրբերու Աչքեր

Ի հիշատակ մեր անմեղ զոհերի,
Եվ ընծա այն հրեշտակներին,
Որ եղեռնի օրերին,
Նրանց հոգիներն էին փրկում:

_ _ _ _ _ _ _ _

Հոգիները կուսանեն,
Լոկ ճախրանք ու թռիչք,
Մինչ մարմինները մահվան,
Տենդը կսորվին:

Արարածները ամեն,
Մորորիալ են միշտ,
Բայց արարիչը կհսկե,
Աշխարհի ամեն դին:

Արյունները կհոսին,
Ու ժամանակն անուժ է,
Մատաղացու գառները,
Սպանված են, պահվածք են:

Բայց սուրբերուն աչքերը,
Միշտ պատկերը կհուշեն,
Թե մեզի տեր խորովեն,
Արարիչը կհսկե:

Ու մարած են մոմերը,
Աղոթքները լռած են,
Լուռ են շուրթերը լուռ են,
Լուռ են հոգիք ու վանքեր:

Ծնկված են ողբերը,
Ու երկինքն ալ է անցել,
Բայց լռության մեջ դաձյալ,
Արարիչը կհսկե:

Արյունները կհոսին,
Ու ժամանակն անուժ է,
Մատաղացու գառները,
Սպանված են:

Բայց սուրբերուն աչքերը,
Միշտ պատկերը կհուշեն,
Թե մեզի տեր խորովեն,
Արարիչը կհսկե:

Ու թե և մարմինը,
Մահվան տենդը կսորվի,
Բայց եվ հոգին կուսանե,
Լոկ ճախրանքներ ու թռիչք:

Հոգիները կուսանեն,
Լոկ ճախրանք ու թռիչք,
Մինչ մարմինները մահվան,
Տենդը կսորվին: