I - Davle time:

Мен не дейін, болары болды біткесін.
Көңілім сол баяғы, баса алмай жүр өкпесін.
Сезімдер алыс, жүректен тыс кеткесін.
Несін сұрайсың, кешегі соғыс біткесін.

Жаралы жаным, жаза алмай қан жылайды.
Қанатып қасы, тырнақты батыр шыдайды.
Мұң қайғы, мазасыз ойды улаған.
Санамда санмың сұрақтар, жауабын қоймай сұраған.

Кетер емес, көз алдымда елесің.
Нүктесін қойып тастап, несіне сұрай бересің.
Кінәлә мен, болмасамда кінәлі.
Сен қателес иә, мен кешірім сұрармын.

Қасқырдың ауызы, жеседе қан жемеседе.
Тоқ болып тұрсада, жегісіде келмеседе.
Жалғыз мені, кінәләудан жалықпайсың.
Ызадан семіресің, жала жауып арықтайсың.

Vocal:

Суыған арамыздың, шаң басқан санамыздың.
Көктемін күл талқандап, тастадың қара құзғын.
Ызаның жетегінде, жынданып кеткенің не.
Қоңыр күз силадың сен, көңілдің көктеміне.

II - Davle time:

Мен сені сүйдім, қапыда қалған қалқам-ай.
Өзге қыздардың, ерекшелігін байқамай.
Өзіңе сай болып, өзгерем деген мақсатпен.
Көрінуге тырысқанмын, қашанда жақсы атпен.

Қараңғы түнек, дымда көрмейді жанарым.
Бір тұңғиық, терең ойға барамын.
Көзімнің алдында, тұрсаңда сен жарқырап.
Ренжіме көре алмадым, жылулықтың аралын.

Маған серік жалғыз, қиналғанда ақындық.
Сайқал махаббатың үшін, жасамаймын сатқындық.
Жаныма жаман батты, силаған тосын сыйың.
Тірі кезде көтеремін, болсада қанша қиын.

Сөкпе мені, сұлу қыздарға қарасам.
Шынында мен сұлулықтан, шабыт іздеп адасамын.
Бұл айқайдан кейін, бұрыңғыша қосылмаймыз.
Бәрі-бірде ренжісіп, қоштасамыз осылай біз.

Автор: Наср Табынаев