U prząśniczki siedzą jak anioł dzieweczki,
Przędą sobie, przędą jedwabne niteczki.

Kręć się, kręć wrzeciono,
Wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłużdza nić!

Poszedł do Królewca młodzeniec z wiciną,
Łzami się zalewał, żegnając z dziewczyną.

Kręć się, kręć wrzeciono,
Wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłużdza nić!

Gładko idzie przędza wesołej dziewczynie,
Pamiętała trzy dni o wiernym chłopczynie.

Kręć się, kręć wrzeciono,
Wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłużdza nić!

Inny się młodzieniec podsuwa z ubocza
I innemu rada dziewczyna ochocza.

Kręć się, kręć wrzeciono,
Prysła wątła nić,
Wstydem dziewczę płonie,
Wstydź się, dziewczę, wstydź!