Հայ աղջիկ աննման,
Չկա դեմքիդ հայի նշան:
Աչքերդ նաիրյան,
Լցվել են օտարությամբ:

Օտար դաշտերի մէջ փնտրում եմ
Ուր է ծաղիկն իմ հայկական,
Բայց քամին արդեն տանում է,
Նրանց բուրմունքը նաիրյան:

Դե զարթնեք հայ մայրեր,
Մի թողնեք, որ նրանք կորչեն,
Դե սթափուեք, հայ հայրեր,
Ձեր խրատներին նրանք կարոտ են:

Նրանց հոգին դեռ շատ փխրուն է
Մի նոր բացված ծաղկի նման,
Քամու ուժից նրանք շեղվում են,
Մի անորոշ բարձրությամբ:

Նայ նա նա նայ նա նա նայ…

Հայ աղջիկ նաիրյան,
Եթե ես քեզ մի օր տեսնեմ,
Սև մազերդ ծածկված,
Գուցե ես քեզ չճանաչեմ:

Բայց քո հոգին ես հասկանում եմ,
Չունի աշխարհը քեզ նման,
Ես քո աչքերի մեջ տեսնում եմ
Իմ մանուշակը հայկական:

Նայ նա նա նայ նա նա նայ…

Քեզ եմ ես փնտրում իմ հայ աղջիկ,
Աչքերս ջուր կտրած նաիրյան,