Шикләр туып синең күңелеңдә,
Мин оныткан кебек тоелса.
Ялгыш әйткән сүзләр йөрәгеңә
Төер булып әгәр уелса.

КУШЫМТА:

Әйт син барын, күзгә карап,
Ятлар аша берүк җиткермә.
Күзләр белән барын аңлатырмын,
Арабызга  мин, юк,  чит кермәм.

Әгәр минем исем берәр заман
Күңел түрләреңнән җуелса.
Сөю китте инде, диеп уйлап,
Хушлашырга әгәр җыенсаң.

кушымта шул ук.

Баш әйләнеп китеп, чит ятларга
Терәк, диеп, әгәр таянсаң.
Салкын җилләр кереп  араларга
Ялгыш кына син дә сыенсаң.

кушымта шул ук.