1. “Тапкан ана – ана түгел, баккан – ана”, 
- Бу сүзләрнең хак икәне таныш миңа. 
Кечкенәдән бүгенгечә баккан ата, 
Җан җылымны бүлеп бирәм, кызым, сиңа. 

Үз әтиен булмасам да, 
Үз әтием булмасан да, 
Синнәң яшәр көч алам. 
Мин син дип янам, балам, 
Ышанам, киләчәгемдә 
Бәхетле күрәчәгемдә
Янда кызым булыр дип.
Ышан килер көннәрендә,
Картайган гомерләрендә 
Янда кызың булыр дип. 

2. Үги әти дигән сүз дә туры килми, 
Син бит өстен бу мәгънәдән, күпкә өстен. 
Мин дип көйгән йөрәгенне тоеп үстем, Хәстәрлекле күзләреңне күреп үстем. 

3. Сагышланса күзкәйләрең алдан күрәм, Күңелләрен китек чакны тиз үк сизәм. 
Кыерсы туңнардан яклап, салкыннардан, 
Кызым, синең яннарыңда яшәп киләм.