Wybacz mi, że odebrałem
Resztę szans, bez których nie ma nic
Opuściłem dom spokojny
Już nic nie będzie takie samo

Zapomniałem zebrać wszystkie sprawy w jeden prosty ciąg
Zagubiłem te wszystkie jasne, których nie ma dziś
To, co najważniejsze uleciało gdzieś daleko stad
To, co mniej istotne w [bad word] pozostało

Wybacz mi, ze odebrałem
Resztę szans, bez których nie ma nic
Opuściłem dom spokojny
Już nic nie będzie takie samo

Porządkując kartki życia, pogubiłem gdzieś tych kilka chwil
Ważne kiedyś sprawy już dziś straciły sens
Na rozmytym zdjęciu pozostały tylko blade cienie
Martwy ciąg wydarzeń znów zbierze żniwo swe

Wybacz mi, ze odebrałem
Resztę szans, bez których nie ma nic
Opuściłem dom spokojny
Już nic nie będzie takie samo
Wybacz mi, ze odebrałem
Resztę szans, bez których nie ma nic
Opuściłem dom spokojny
Już nic nie będzie takie samo

Nic! Nie ma już nic!