Өз өзіңмен сырласып, отырсың саябақта,
Дәл осы жерде бұрын өткен ғажайып шақтар
Қасыңда болса қазір алар едің құшақтап
Тек оны сүйдің қатты, қалған қыздар қуыршақтар
Жұмсақ еріннің дәмі, кетпейді есіңнен әлі
Оны жанары дертіңді асқындыратын дәрі
Бұл онымен бірге тең, әке шешең қарсы болса өз баласына сүйген
Мойыма сен түңіліп, үміт сәулесін үзбе жан дүниеңе үңіліп
Жүрсің сен түнімен қалада үміті өлген
Алматы сен сияқтылардың талайын көрген
Қаншалықты тырыссаң да сен оны қайтара алмайсың
Қайда және кімге барсаң да жауабын таба алмайсың
Тіпті ол сені сүйсе де сен онымен қосыла алмайсың
Себебі сен әке – шешеңе қарсы шыға алмайсың

Қайырмасы:
Үлкен қала бізді адастырды
Жеңілген кінәң айтып тағдырды
Көздеріме соңғы рет қарашы
Жолда жоғалған жолаушы