Кетіп барамын ойланып робот сияқты шын айтамын,
 Сезімімді жазар кезде жүрек лүпілін тыңдадым.
 Сөздерімнің мәні бар, сен оны жақсы білесің,
 Менің қандай күйде жүргенімді де күнде көресің.
 Керек емес, маған жаның ашымасын,
 Енді сен менің махаббатыммен ойнай алмассың.
 Ертегіміз басталған кезден-ақ бәрін түсінгенмін,
 Бірақ бәрі біткен соң ғана, қатты өкінемін.
 Екеуіміз жүрген кезде, бір күлетін күн болмаған,
 Басқа істейтін жұмыс жоқтай сол кездесуден қалмағам.
 Жындымын сол кезде Әлемде тек бір қыз қалғандай,
 Мәні жоқ кездесулерге баратын едім қоймай.
 Бәлкім жас болдым, махаббатқа мас болдым,
 Сенің сүйемін деген сөзіңді естіп сәбидей мәз болғам.
 Бәрі аяқталғанымен бәрі бір қорқамын,
 Жаңа ертегінің басты кейіпкері қайтадан болмасам деп.

қ/сы:
 Сезімнің мәні не, егер болмасақ бірге,
 Жанымды қинауды доғаршы сен өтінем!
 Жүрегім айығып келе жатса,
 Сүйемін деп жүрегіме қайтадан жара салма, жара салма!

Сезім деген не, сен оны өзің білесің бе?
 Ешкімге көнбей, алысқа барамын дейсің бе?
 Бұның бәрін мен бекер айтып отырмын саған,
 Саған назар аударып үміт сыйлағандай болам.
 «Ауыру қалса да әдет қалмайды» былай болмайды,
 Өмірге айбық көзбен қарау, әрине қолайлы.
 Бірақ басыңды істет, тиянақты бол бәріне,
 Сене бермей айнадағы, көріп тұрған сәніңе.
 Көңіл-күйім жоқ, жаның ашымасын дедім ғой,
 Өтірік ашты жастарыңды көрсеткеніңді ғой.
 Қайта қосылайық? Сен қалжыңдап тұрған жоқсың ба?
 Сонда қосылсам егер оны да лақтырмақсың ба?
 Өтседе қанша жаз, төгілседе қанша жас,
 Сені жек көрсемде жүрегім менің ұмыта алмас.
 Бәрі аяқталды, демек біз бірге болмаймыз енді,
 Екі жүзді екеніңе жүрегім әйтеуір сенді.