Заһир Исмәғилев көйө 
Нәжип Иҙелбай һүҙҙәре

Ел ерәнем егетемде
Еткер ел етмәҫ ергә.
Яланда түгел яуҙа ла 
Гел икәү булдыҡ бергә.
Әй, әһә-һә-һәй, әһә-һә-һәй, әһә-һә-һәй.

Менгән атым – уң ҡанатым,
hин батыр егет күрке, hай!
hинең менән елдә елгән
Батыр егет – ил күрке.
Әй, һә-һәй, әһә-һәй, һә-һәй.

Ҡолон саҡтан татыу үҫтек
Ирәндек итәгендә.
Ил саҡырғас, яуға киттек
Йәмле йәй иртәhендә.
Әй, әһә-һә-һәй, әһә-һә-һәй, әһә-һә-һәй.

Менгән атым – уң ҡанатым,
hин батыр егет күрке, hай!
hинең менән утка ингән
Батыр егет – ил күрке.
Әй, һә-һәй, әһә-һәй, һә-һәй.

 Беҙ ҡайттыҡ икәү иҫән-hау,
Яуыз дошманды еңеп.
hинең даның, Ирәндек тау,
Ерәнсәй менән егет.
Әй, әһә-һә-һәй, әһә-һә-һәй, әһә-һә-һәй.

Менгән атым – уң ҡанатым,
hин батыр егет күрке, hай!
hинең менән яуҙа еңгән
Батыр егет – ил күрке.  
Әй, һә-һәй, әһә-һәй, һә-һәй.