Мне казалі, што я рускі, Мне казалі, што паляк,
Але я свой беларускі, У руках трымаю сьцяг! 
Не чырвоны і не белы, Сьцяг не правы і не левы, 
Сьцяг з-пад Воршы, сцяг наш сьмелы 
Сьцяг наш бел-чырвона-белы. 
“Усходні крэсы” задзяўблі! 
Дастаў “Северо-западный край”! Колькі часу нас дзярлі! Браты, шыхтуйся і зважай! 
І не раз мы з вамі чулі : Ваша мова – дыялект. 
А для нас нашае слова – Найкаштоўны дыямент!
Мы стаялі – стаяць будзем, І крычаць ва ўсе бакі, 
Каб данесьці усім людзям, Мову, што прайшла вякі. 
“Усходні крэсы” задзяўблі! Дастаў “Северо-западный край”! Колькі часу нас дзярлі! Браты, шыхтуйся і зважай!