Бор садила мома Евгенија,
Бор садила, ем Бога молила.
Бор садила мома Евгенија,
Бор садила, ем бога молила.
Дај ми Боже бор да ми порасне,
Да се качам на борови вејки.
Дај ми Боже бор да ми порасне,
Да се качам на борови вејки.
Да здогледам сред море гемија,
Во гемија-окован делија.
Да здогледам сред море гемија,
Во гемија-окован делија.
Раце му се синџир-заврзани,
Нозе му се франги-оковани.
Раце му се синџир-заврзани,
Нозе му се бука-оптегнати.
На рамо му се два сива сокола,
Го прашува мома Евгенија.
Го прашува мома Евгенија,
Со што раниш два сива сокола.
"Парче сечам, соколи си ранам,
Солзи леам, вода ги напивам.
Парче сечам, соколи си ранам,
Солзи леам, вода ги напивам."

Евгения сосну садила,
да Бога все молила,
Дай, Боже, вырасти моей сосне,
Поднимусь я по веткам сосновым,
Да увижу средь моря корабль,
А в корабле - храбреца плененного,
Подбадривать буду его, а на раны
Слезы лить, водой поить их.