Алыстап кеттік расында,
Суынып кетті-ау сезім де,
Сен мені қарсы аласың ба, 
Ауылыңа барған кезімде.
Қайырмасы:
Кеудемде ізгі ой қалдырған,
Жан едің, енді не деймін.
Шықпасаң шықпа алдымнан,
Мен саған өкпелемеймін.

Толғантқан осы ой көп мені,
Ажырап кетті жол неден?
Білмейсің оны, өйткені,
Кезінде білгің келмеген.
Қайырмасы.

Сен соны іштей ұғына,
Көрсетпей маған жасыңды.
Тек менің адалдығыма,
Кеткенсің иіп басыңды.
Қайырмасы.