Боже моj, jас знам,
Пак ке патам,
Но не можам jас вака.
После се знам, знам ке платам,
Штом ке доjде пак.

Боже моj, jас сам 
А сите други, исти како неа.
Е, моj Боже, знам, секогаш е
Исто лудило.

Верував jас на тие твои усни лажливи.
Верував во сите зборови!
И еден Господ ми е сведок:
За тебе имам срце немо.
Пред мене, пат и стари пруги.
Ма пушти ме да умрам краj други!

Боже моj, jас знам,
Пак ке патам,
Но не можам jас вака.
После се знам, знам ке платам,
Штом ке доjде пак.

Боже моj, jас сам 
А сите други, исти како неа.
Е, моj Боже, знам, секогаш е
Исто лудило.

Утрото е, попаметно од вечерта е, знам.
Но од памет, гинат будалите ко jас.
Надвор мириса на есен.
Каде одам, не сум свесен.
Дождов спомени ми буди,
Ма пушти ме да умрам краj други!