Լիներ քարաշեն մի դղյակ 
 Իսկ դու ներսում դիցուհի 
 Ես էլ լինեի շրջող մի ասպետ 
 Որ էս կողմերում չեր եղել 
 Ու դղյակում քո այդ շքեղ 
 Վազվզեր մի սև կատու 
 Չար մարդիկ էլ չամաչեին 
 Չարությունից իրենց ազդու 
Կրկներգ 
 Թող վոր կախվեր տանիքներին ամեն օր 
 Արծաթ լուսին 
 և ինչպես չքնաղ մի երազ կլինեի միան քեզնով հարբած
 Գիշերներով կերգեի ես քեզ սիրելիս 
 Կսահեր մի օր միալուսին 
 Ու կկանգներ քո տանիքին 
 Երազիդ մեջ երգը կլսեիր 
 Թափառական ասպետի 
 Խավար հագած դղյակում ձեր 
 Կպտպվեի ողջ գիշեր 
 Սև կատուն էլ իր մռռոցով 
 Մինչ լուսաբաց ինձ կուղեկցեր 
 Կրկներգ 
 Պատուհանից դուրս կնայեիր 
 Ու քո մեջ մի բան կփոխվեր 
 Գուցե սիրեիր դու այն ասպետին 
 Որ քեզ համար է միշտ երգել 
 Նույն այդ գիշեր քեզ կտանեի 
 Հեռու-հեռու չար մ