На верш Уладзіміра Някляева

Лунае, нескароны, на векавых вятрах,
Наш ад крыві чырвоны
Ад болю белы сьцяг.

Наш бел-чырвона-белы,
Нябесны, вольны, сьмелы,
Наш бел-чырвона-белы
Наш сьцяг, наш сьцяг, наш сьцяг...

Бясконца наша мара аб свабодзе
Вядзе нас па зямлі і па вадзе.
Як сонца, што ніколі не заходзе,
Як зорка, што ніколі не ўпадзе…

Айчына, Бог і Гонар,
Малітва на губах,
Крывіцкая Пагоня нясе наш крэўны сьцяг...

Наш бел-чырвона-белы,
Нябесны, вольны, сьмелы,
Наш бел-чырвона-белы
Наш сьцяг, наш сьцяг, наш сьцяг...

Бясконца наша мара аб свабодзе
Вядзе нас па зямлі і па вадзе.
Як сонца, што ніколі не заходзе,
Як зорка, што ніколі не ўпадзе…

Пагоню не спыняе
Ні боль, ні кроў, ні страх
І над крывіцкім краем,
Як птах, лунае сьцяг.

Наш бел-чырвона-белы,
Нябесны, вольны, сьмелы,
Наш бел-чырвона-белы
Наш сьцяг, наш сьцяг, наш сьцяг...

Бясконца наша мара аб свабодзе
Вядзе нас па зямлі і па вадзе.
Як сонца, што ніколі не заходзе,
Як зорка, што ніколі не ўпадзе…