1) Бер көн иде сине мин очраттым,
Очкын салдың минем күңелемә.
Шул чаклардан бирле гел син җаным,
Уйларымда гел син, син генә.

Кушымта:
Булмый икән синсез яшәүләре,
Йөрәгемдә тыңгы юк миңа.
Һәрвакыт бул минем яннарымда 
Шул чакларда булам бәхетле.

2) Көннәр үтә, төннәре дә салкын,
Өшегән җанымны эрет син. 
Булмас инде сине бер онытып,
Очратканнан бирле уемда. 

3) Узмасын гомерем синнән башка,
Бирче Ходай бәхетле көннәр.
Синсез үткән төннәредәй кебек
Булмый икән синсез яшәүләр.