Тәрәземә төшкән ай нурлары
Сагыну сәламнәрне илтсәче.
Сөюләрем моңлы бер җыр булып
Күңелемда чыңлап үтсәче.

Әйдә, иркәм, тын күл буена,
Төнге күл идрәй ай нурына.
Камышларга кушлып мин җырлармын,
Якын күрсәң, җырым тыңларсың.

Җырмның һәр сүзе син генә,
Йөрәгемне аңлый бел генә.
Күрче, иркәм, нинди матур бу төн:
Йолдызлар яна безнең өчен.