Од сите болки, ти си ми најболната,
од сите рани, моја најлута рана.
Од сите солзи, ти си ми најтоплата,
од сите тајни, моја најтајна тајна.

Од сите денови, си мојот најдолг ден,
од секој поглед, твојот најмногу збори.
Од сите мисли, твојта посебен е свет,
од секој оган, твојот најмногу гори.

Ти си ми сe, баш сe, баш сe,
моја вода, воздух, оган и земја. 
Ти си ми сe, баш сe, баш сe,
и кога не би било сето тоа.

Од сите ноќи, ти си ми најсветлата,
од сите голтки, таа жед што ми буди.
Од сите вери, ти си ми најблиската,
а само бог е еден, тој што нe води.

Ти си ми сe, баш сe, баш сe,
моја вода, воздух, оган и земја. 
Ти си ми сe, баш сe, баш сe,
и кога не би било сето тоа.

И не е важно колку,
не прашувај до кога,
за мене секој ден, ко последен да е.

Ти си ми сe, баш сe, баш сe,
моја вода, воздух, оган и земја. 
Ти си ми сe, баш сe, баш сe,
и кога не би било сето тоа.