Там дзесьцi на краі зямлi
Адпачываюць караблi
Тыя, што мы не збераглi
У баi

Там на абломках двух мастоў
Ужо застыла наша кроў
I зноў нам не хапiла слоў
У баi

Здаецца не твая вiна
Што не пазбежная вайна
Здаецца не твая вiна
Гэта вясна, вясна, вясна.

На скрыжаваннi дзвюх дарог
Нiхто з нас зноў не перамог
Нам застаецца толькi Бог
У баi

Два не патрэбных нам крыла
Вясна пакорлiва дала
I толькi вера не прыйшла
У баi

Здаецца не твая вiна
Што не пазбежная вайна
Здаецца не твая вiна
Гэта вясна, вясна, вясна.

У невыноснай цiшынi
Мiнаюць адзiноты днi
Нашы падзенні з вышынi
У баi

I на абломках двух мастоў
Калi cустрэнемся мы зноў
Я мару каб хапiла слоў
У баi

Здаецца не твая вiна
Што не пазбежная вайна
Здаецца не твая вiна
Гэта вясна, вясна, вясна.