Każdy szuka na ziemi swego miejsca.
Szpaki w sadach budują setki gniazd.
W lasach mają swe nory zwierzęta,
my czoła wznosimy do gwiazd.

W moim kraju, gdzie życie przyszło nowe,
W nocy świeci gwiaździsty Wielki Wóz,
Moje miejsce jest tutaj, przy Tobie,
Ojczyzno białych brzóz.

Moje miejsce na ziemi jest tu,
Gdzie z popiołów odrodził się dom,
Pośród wichrów, obłoków i dróg,
Które rzeźbił wiosenny grom.

Moje miejsce na ziemi jest tu,
Gdzie swej matki całowałam dłoń
I żegnałam znajomy próg,
I witałam swój stary dom...

Każdy szuka wśród bliskich zrozumienia,
Nawet wróble proszą nas o chleb.
My niesiemy przez życie marzenia,
Naszą miłość dajemy i gniew!

W moim domu na ścianie wiszą razem
Złote zioła i skrzypce, ciche już,
Wisi szabla z wyrytym rozkazem:
«Dla Ojczyzny serce złóż!»

Moje miejsce na ziemi jest tu,
Gdzie z popiołów odrodził się dom,
Pośród wichrów, obłoków i dróg,
Które rzeźbił wiosenny grom.

Moje miejsce na ziemi jest tu,
Gdzie swej matki całowałam dłoń
I żegnałam znajomy próg,
I witałam swój stary dom...

-
Моё место на свете

Каждый ищет на свете своё место,
И скворцы вьют на ветках сотни гнёзд,
Звери роют норы посредь леса,
Мы ж возносим головы до звёзд!

К новой жизни с лучшею судьбою
Ты, Медведица, путь нам озаряй!
Моё место на земле ‒ с тобою,
Берёзовый мой край!

Моё место на свете ‒ тут,
Где из пепла восстал снова дом!
Средь дорог, средь ветров и туч,
Что изрезал весенний гром!

Моё место на свете ‒ тут,
Маме где целовала ладонь,
Покидая прежний приют ‒
Чтоб потом вернуться в свой дом...

Каждый ищет средь близких пониманья,
Воробьи ‒ и те всё просят хлеб!
Мы несём сквозь жизнь свои мечтанья,
И любовь, и гнев свой по земле!

В моём доме висят на стенке разом
Скрипки корпус, смычок, что отслужил,
Травы, сабля с выбитым приказом:
«За отчизну жизнь сложи!»

Моё место на свете ‒ тут,
Где из пепла восстал снова дом!
Средь дорог, средь ветров и туч,
Что изрезал весенний гром!

Моё место на свете ‒ тут,
Маме где целовала ладонь,
Покидая прежний приют ‒
Чтоб потом вернуться в свой дом...