Ильдар Ногманов көе Алсинә Сәлахова сузләре

Синең куллар – минем учларымда,
Сыйпыймын да, үзем уйлыйм һаман:
Менә шушы куллар минем өчен,
Камыр басып, тәмле ипи салган.

Шушы куллар мине биләүләгән,
Авыр чакта назлап юаткан.
Иртәләрен , битләремнән сөеп, 
Чәчәләремнән сыйпап уяткан.

Ул ипинең исе – борынымда
Хәзергәчә, шундый хуш исле...
Син пешергән ризыктан да тәмле
Җир йөзендә азык юк төсле!

Шушы куллар мине биләүләгән,
Авыр чакта назлап юаткан.
Иртәләрен , битләремнән сөеп, 
Чәчәләремнән сыйпап уяткан.

Бу куллар бит күпме токмач җәйгән, 
Ни булса да, бер дә армаган!
Шушы куллар гына бала чакка
Алып кайтыр иде яңадан...

Шушы куллар мине биләүләгән,
Авыр чакта назлап юаткан.
Иртәләрен , битләремнән сөеп, 
Чәчәләремнән сыйпап уяткан.