Kalash

Бұл қатал қатігез қалада, қадірсіз сөздің салмағы
Бағындырды нарық заманы, біреуге бақыт - қарын тойғаны
Ал, біреу құлы - қалың қалтаның, құны бар әрбір адамның
Жоқшылықтан мен де қашамын, аш адам сезбейді,  жүрек азабын
KALASH болғанда, сұрақтар туындамайт
Қару ол - адам емес, нысананы таңдамайт
Аямайт бірін-бірі, болса да қанша қандас
Мына түлкі заманда қасқыр болам, болғанша тас
Кеше шыққан темір тордан қайтадан қара тірлікте
Қайтадан барат темір торға, қайтадан қара тірлікпен
Орыстың автоматы 
Тіпті тексізді тағдырдың қожайыны қылады
Бақытты ару жезөкше болмайды, бәрімізге мәлім
Сатылатын ары жоқ, сондықтан да сатады тәнін
Арман көп, бірақ, әттең өмір қысқа
Жорғалау үшін туылдың ба? Сондықтан да ұшпа))