Ля рынку, на аўтобусным прыпынку,
Між бабак і аматараў віна
Стаяла, нібы з казкі Мэтэрлінка,
Да феі ўся падобная яна.

Я зразумеў: здзяйснілася нарэшце!
Вось момант, для якога варта жыць!
Між намі рэзка мільганула нешта
І пра жыцьцё мы сталі гаварыць.

Пра тое, што высокая квартплата,
Пра графік адключэньня вады.
І што сантэхнік брудны і мардаты
І вечна п'яны, хоць не малады.

Пра тое, як дажыць да капрамонту
І перажыць яго паспрабаваць.
Пра тое, што у нас няма камфорту,
А ў Штатах ёсьць: па фільмах іх відаць.

Я запытаў: "Нам, можа, па дарозе?
Бо я іду у ЖЭС даведку браць.
І, згодна свае гжэчнае прыродзе,
Гатовы Вас туды суправаджаць!".

І, гэта ж толькі трэба,
Мне не шанцуе спрэс:
Яна ішла у ЖРЭА,
А я ішоў у ЖЭС!

У сэрцы ўсё гарэла,
Хоць клічце МЧС:
Яна пайшла у ЖРЭА,
А я пайшоў у ЖЭС!

Я ўвесь афанарэлы,
Я азвярэлы ўвесь -
Пайшлі вы ўсе у ЖРЭА,
А я пайшоў ў ЖЭС.
Пайшлі вы ўсе у ЖРЭА,
А я пайшоў ў ЖЭС.

Вось ідзеце вы у ЖРЭА,
А я пайшоў у ЖЭС!
Пайшлі вы ўсе у ЖРЭА,
А я пайшоў у ЖЭС!