Грышка:
Я пачынаю з набалелай тэмы.
У гэты час машыны маем усе мы.
І вось, калі бюджэт мы свой палічым,
Дык за бэнзін няма ўжо плаціць чым.

Растуць, растуць бэнзінавыя кошты…
Тады Вэнэсуэла нам навошта?
Другі ўжо танкер прыплывае з нафтай,
Але, відаць, разьлікі не на нас там!

Саўка:
Плыві, танкер, плыві,
Падарак ад нашага Уга!
Вязі, танкер, вязі
Бянзін для лучшага друга! 

Грышка:
Няма на перасоўваньне бюджэту!
Маршруткі – вунь! – ізноўку даражэюць.
І транспарт завышае коштаў планку,
Навошта ж нам тады той самы танкер? 

Саўка:
Ай, плыві, танкер, плыві,
Падарак ад нашага Уга!
Вязі, танкер, вязі
Бянзін для лучшага друга! 

Грышка:
Ну, што за ідыёцкае блазенства?!
А ты чым, Саўка, плаціш за бэнзін свой?

Саўка:
А я запраўляю машыну
На базе казённым бянзінам…

Плыві, танкер, плыві,
Падарак ад нашага Уга!
Вязі, танкер, вязі
Бянзін для лучшага друга!