Страціў лес свой зімні чуб,
Ліст растраціў да манэты...
I стаіць, стаіць адзін адзеты
За вакном іржавы дуб.

Дуб-мярзьляк, скупеча-дуб
Шмоцьцем гольле сагравае...
Вецер трэпле, вецер трэпле і матляе
Жоўты зімні дуб.

Вецер вые ў сотні труб,
Сьнег з дажджом у шкло шпурляе...
Стой са мною, стой са мною аж да мая,
Браце мой, іржавы дуб.

Страціў лес свой зімні чуб,
Ліст растраціў да манэты...
I стаіць, стаіць адзін адзеты
За вакном іржавы дуб.