Б а л а:
Әйт әле, Күбәләк, 
Сөйләшик бергәләп:
Бу кадәр күп очып 
Армыйсың син ничек?

Ничек соң тормышың?
Ничек көн күрмешең? 
Сөйләп бирче тезеп, 
Табаламсың ризык?

К ү б ә л ә к:
Мин торам кырларда,
Болында, урманда;
Уйныймын, очамын
Якты көн булганда.

Иркәли һәм сөя 
Кояшның яктысы; 
Аш буладыр миңа 
Чәчәкләр хуш исе.

Тик гомрем бик кыска:
Бары бер көн генә, —
Бул яхшы, рәнҗетмә 
Һәм тимә син миңа!