1. Połóż mnie jak pieczęć na swoim sercu
jak pieczęć na swoim ramieniu
bo jak śmierć potężna jest miłość
a zazdrość jej mocna jak otchłań.

2. Kim jest ta, co się wyłania z pustyni,
wśród słupów dymu.
Owiana wonią mirry i kadzidła,
i wszelkich wonności.

3. Zaklinam was, córki Jerozolimskie,
na gazele i na łanie pól;
nie budźcie ze snu ukochanej,
dopóki nie zechce sama.

4. Jak piękna jest miłość Twoja
siostro ma, oblubienico,
miłość twoja słodsza od wina
a woń olejków nad wszystkie balsamy.

Ref.: Bo jak śmierć
potężna jest miłość
a zazdrość jej
nieprzejednana jak szeol.
Żar jej to żar ognia,
Płomień Pański.
Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości,
nie zatopią,
nie zatopią jej rzeki.