Бәрі кеш ( соңы )

Жалын атты, жүректі жалындатты,
Баяндайын тағы да бір ұшқын махаббатты.
Мүмкін сөзіме сенер, мүмкін сенбес бәрі
Осыдан төрт жыл бұрын, ақ қайың бүршік атты.

Ол кезде оқушымыз, оқуға беу талантты.
Оқитын едік, қалдырмай әр сабақты.
Отыратынбыз екеуміз, "Алдыңда" бір партада.
 Естеліктерді жазып толтырайын ақ парақты.

Түсінбедім неліктен саған деген сезім артты,
Саған деген сол сезімім, бүгін  бір жылатты.
Төрт жыл бойы, айталмадым жүрек қалауын.
Доспын деп күлдім , бірақ  жүрек құмартты.

Төрт жыл бойы ешкімді, дәл өзіңдей сүймедім. 
Сен менің ойымдасың қыс, жазы, көктемім.
Есімде соңғы кездесу, мамырдың жиырмасы. 
Бірақ білмедім мен, ол қоштасу екенін.

Қайырмасы:

Қош бол мәңгілік,
Қош дедім ән қылып.
Айталмадым бірақ, өзіңе соңғы сөз,
Бәріне кінәлі жаным " қоңыр күз "

Қоңыр күздің соңғы күні, ал мен отырмын жалғыз.
  Іздегім келеді , шын махаббатты нағыз.
Есіме түсе береді, сол бір оқушы кезім.
Күліп ойнап өзіңмен, бір партада отырғанбыз.

Айталмаған сөздерімді жыр менен жеткізейін,
Тағдыр мүмкіндік берсе 
Сен мені емес, мен сені күткізейін
Сүйдім сені бірақ .бәрі кеш үлгермедім.
Ал енді ҚОШ бол өзіңнен үміт үзейін.

Мүмкін барлық күнә менің маубастығымда,
Сабырсыз төзім таусылған, жалғыз албастымында. 
Мақатаев өлеңіне ғашық болғаным сонша,
Мұқағалидің өмірі мағанда жармастыма.

Кеш өкініп бәріне есектей ақырамын,
Сүйемін деп өзіңді әлемге бақырамын.
Сенің күнәң немесе қателегің,
Тойыңа шақырмадың,  мен сені шақырамын.

Қайырмасы:

Қош бол мәңгілік,
Қош дедім ән қылып.
Айталмадым бірақ, өзіңе соңғы сөз,
Бәріне кінәлі жаным " қоңыр күз "

Мүмкін барлық күнә менің маубастығымда,
Сабырсыз төзім таусылған, жалғыз албастымында. 
Мақатаев өлеңіне ғашық болғаным сонша,
Мұқағалидің өмірі мағанда жармастыма.

Кеш өкініп бәріне есектей ақырамын,
Сүйемін деп өзіңді әлемге бақырамын.
Сенің күнәң немесе қателегің,
Тойыңа шақырмадың,  мен сені шақырамын.

Қайырмасы:

Қош бол мәңгілік,
Қош дедім ән қылып.
Айталмадым бірақ, өзіңе соңғы сөз,
Бәріне кінәлі жаным " қоңыр күз "