Пазнаёміў нас вясною месяц ясны,
Павянчала цудадзейная зара.
Рассыпаю ў сэрцы промні долі шчаснай,
Не канчайся наша юная пара.

Павянчаныя зарою, асвячоныя расою,
Блаславення ў зораў просім мы з табой,
Зараніцы, зараніцы, нам дарогу блаславіце
Да высокай таямніцы незямной.

Мы ляцім-ляцім дарогаю нябеснай,
Зараніцы палымнеюць пад рукой,
Высцілаем мы яе сардэчнай песняй,
Называем ясназораю вясной.

Зараніцы палыменеюць, асвятляюць нам надзею,
Будзем вечна маладыя мы з табой.
Зараніцы, зараніцы, нам дарогу блаславіце
Да высокай таямніцы незямной.

Зззяе вечнасць перад намі вечным шляхам,
А навокала нікога – ты і я.
Нехта здзівіцца здалёку: “Што за птахі?
Не пужае іх крутая вышыня”.

А навокала нікога, размаўляем толькі з Богам
Ды з найсамай дзіўнай Боскаю красой.
Зараніцы, зараніцы, нам дарогу блаславіце
Да высокай таямніцы незямной.

Зараніцы, зараніцы, нам дарогу блаславіце
Да высокай таямніцы незямной.

музыка: Д. Долгалев
слова: В. Петюкевич