Күздің қоңыр кеші келе мінсіз жапығып
сен бар деп омір досы жалгыздыктан дарылып
мунайды сол бир бак
кулайды жапырактар кол булгап 

жылайды кара шык арманынан адасып
сени жаным умыткан сезим кайгы жай гана
меи жаным жылытты озин жайлы ой гана
жанбырлы куз  кеши
келем жалгыз
болек жанбы енди биз болек жанбыз

откен кундерди ансап
егилемин елжиреп
козимнен мун мен моншак 
тогиледи молдиреп

кузги бак саргайган тур жылап сагыныш боп шалгайдан
биз бирак елеспиз бакытсызда емеспиз
 сени жаным умыткан 
сезим кайгы жай гана
мени жаным жылыткан озин жайлы ой гана
жанбырлы куз кеши
келем жалгыз
болек жанбыз енди биз болек жанбыз